My WorDs

دوش دیدم وسط کوچه روان پیری مست

بر لبش جام شرابی و سبویی در دست

گفتم نکنی شرم از این مِی‌ خواری؟

گفتا که مگر حکم به جلبم داری؟

گفتم تو ندانی که خدا مست ملامت کرده؟

در روز جزا وعــــــــــده به اتـــــش کرده؟

گفتا که برو بی‌خبر از دینداری

خود را تو به از باده خوران پنداری؟

من مِی خورمو هیچ نباشد شرمم

زیرا به سخاوتِ خدا دل گرمم

من هرچه کنم گنه از این مِی خواری

صد به ز توام که دائما هوشیاری

وای بر تلخی فرجام یک دخترکی

که بخواهد دلی از مرد توانا ببرد 

باختم در عشق اما باختن تقدیر نیست

ساختم با درد تنهایی مگر تقدیر چیست

خسته ام از این زندان که نامش زندگیست

پس قشنگی های دنیا دست کیست

امر به معروفم نکن معروف من چشمان توست

دینم لبت ، فکرم غمت ، جانم میان جان توست

آمدم با بوسه بیدارش کنم رویم نشد

از هوای عشق سرشارش کنم رویم نشد

در دلم گفتم من عاشق پیشه ی چشم توام

خواستم تکرارش کنم ..... رویم نشد

چندیست دلم به کوچه شک دارد و بس

دستان دلم شوق کمک دارد و بس

او رفته و ظاهرا دلم هم راضیست

لبخند لب طعم نمک دارد و بس

پاسخ بده از این همه مخلوق چرا من .... ؟

تا شرح دهم از همه ی خلق چرا تو ... !

قلبم به هوای تو تلاطم دارد

با خیزش موجها تفاهم دارد

بگذار بگویند که عاشق  کور است

دیوانه چکار به حرف مردم دارد

تو عروس کسی اگر بشوی

نگذارم که دست روی دست !!!

من محمدعلی قاجارم

مجلست را به توپ خواهم بست

دیدمش گرم سخن دوش چو در صحبت غیر

غیرتم کشت ولی خوب نگاهش کردم !!

احمد_گلچین معانی